تعریف وقف
وقف در لغت : به معنی ایستادن، فرونشاندن و درنگ کردن و حبس کردن مال برای کارهای نیک آمده است .
وقف در فقه : «تحبیس الاصل و تسبیل المنفعه» یعنی نگهداری و حفظ اصل مال و رهاسازی منافع آن .
وقف در حقوق حقوقی : به عملی حقوقی اطلاق می شود که شخص ( حقیقی یا حقوقی ) عین مالی را از ملکیت خود خارج نموده، از هر گونه نقل و انتقال اعم از نقل و انتقال های ارادی مانند اقسام معاملات، و نقل و انتقال های قهری مانند توارث و سایر تصرفات بطور کامل مصون نگاه می دارد و منافع آن را در راه های خدا پسندانه و امور خیریه بطور دائم به جریان می اندازد تا افراد محدود و معین یا نامحدود و غیر معین بصورت بلاعوض، از آن منافع بهره مند شوند.
در ماده ۵۵ قانون مدنی آمده : وقف عبارتست از اینکه عین مال حبس و منافع آن تسبیل شود.